 |
♫♫♪♪♫♪ - Berlinerisches Zeujs
|
|
|
|
 |
 |
- Würklichkeitsjetreue Schilderung eena Lügenjeschichte
- N umherjewürbelta Schefdirijent,
- n olla abjeschmürjelta Fallschürmjägerjeneral
- (imma mit Rejenschürm),
- n jeistesfawürrta Jefängnisdirektor
- und n Ziejenhürt mit na Hürnjeschwulst
- kloppen sich ürjentwo
- im brandenburgberlinerischn Waldjebürge
- innem herunterjewürtschaftetn Demontaschefürmenjebäude
- nebm na Kürche
- mit viel Jeschürr und Jeklürr
- um n famöjenswürksames Hürschjeweih.
- Det für mausetot jehaltne Hürschjetier
- is jedoch noch janz lebendich und am Lehm,
- aba wejen m fapeiltn Jeschehn völlich ürrejeführt;
- schnubbat daher nich nur aus Falejenheit
- anna jut beleechtn Käsestulle rum
- – ürjentwann vom fürznjährijen Fliesenleejajeselln
- aus Jeschmacksfaürrung liejenjelassn –
- und würft sich ditte am Ende
- mit jeschlossnen Oogen
- jeschmeidich hinta de Kiem'.
- Wat? Een Hürsch und Kiem'?
- Nich würklich – is ja ooch ne Lügenjeschichte,
- aba würklichkeitsjetreu jeschildat;
- uff jedn.
Blöd jeloofn
- Ick sitze da un' esse Klops,
- Und uff eenma' klopp's.
- Ick kieke hoch und wund're mia:
- Uff eenma jehtse uff, die Tüa.
- Ick stehe uff und denk: nanu?
- Jetz isse uff, erst waase zu?
- Ick jehe raus un' kieke:
- Un' wea steht draußen? Icke.
|
|
|
 |
|
|